واسو بیو صحرا بهاراودن

                                                         (از زبان مادری دیوانه برای دخترش که مُرده)

مث تو کسی اُم نددن بیصحاب/

هیچی نواگرده وُ خونه ی خراب/

هرچی بگی هیچی نواویت مجاب/

واسو وُدو خونه خُنُکی مُکو

mes to kesi om nededen bissehab/

/hich-chi nowagarde wo khuney kherab

harchi begey hich-chi nowawit mojab/

/wassu wodow khune khonokki moku

کسی را مانند تو بی صاحب ندیده ام/

که اصلن به خانه ی خراب برنگردد/

هرچه به او بگویی اصلن قانع نشود و نپذیرد/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

خوت بگو ته گل نمیشی چل روون/

ختسی شی خهکا و همه ش باروون؟/

سی تو کشنگن بگو ایطو خوون؟/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

khot bogu tah gel nemishi chel ruwen?/

khetsi shi khaqhka wo hamash baruwen/

sy to keshangen bogu itow khuwen?/

wassu wodow khune khonokki moku/

خودت بگو از خجالت زیر زمین نمیروی که چهل روز است/

زیر خاکها خابیده ای و همه اش باران است؟/

برای تو اینگونه قشنگ است؟ اینگونه خوب است؟/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

دربا ئی پارچه ی سفیدو دور خوت/

ایکده دل تو نوشت گُت گُت/

دل مو مرو ایکده تو خُت و پُت/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

derba ee parchey sefidu dowre khot/

ikkede del to neveshet gotte got/

del mo meru ikkede tu khoto pot/

wassu wodow khune khonokki moku/

این پارچه ی سفید را از دور خودت دربیاور/

این قدر دل تو بزرگ بزرگ نباشد/

دل مرا این قدر نلرزان/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

ئی چه کلنگین که وُ خوت ات ددن؟!/

ایهمه سنگ چن که ری خوت ات ندن؟!/

خلخنه سی گت و کُچک واودن/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

ee che kelangin ke wo khot et neden?!/

eeheme sang chen ke ry khot et neden?!/

khelkhene sy gotto kochak wawoden/

wassu wodow khune khonokki moku

این چه فریبی ست که به خودت داده ای؟!/

اینهمه سنگ چیست که روی خودت چیده ای؟!/

باعث خنده ی تمسخرآمیز افراد بزرگ و کوچک شده/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

زشتکی اسمت که ری سنگش نوشت؟/

فیسکی و خیلی کشنگش نوشت؟/

سرخ و سیه و همه رنگش نوشت؟/

واسو ودو خونه خنکی مکو/

zeshteki esmet ke ry sangesh nowosht?/

fiseki yo kheily keshangesh nowosht?/

sorkho siah wo heme rangesh nowosht?/

wassu wodow khune khonokki moku/

چنین باعث زشتی(بی آبرویی) چه کسی نامت را روی سنگ نوشت؟

با فیس و افاده و خیلی قشنگ نوشت؟/

سرخ و سیاه و با همه رنگ نوشت؟/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

ریت امه که ختدی درازی دراز؟/

هرچی آدم ری تو اشو خوند نماز؟/

اروا سگت کرد دی خوت سرفراز !!/

واسو ودو خونه خنکی مکو/

rit eme ke khetdy derazey deraz?/

harchi adam ry to eshu khund nemaz?/

arwa seget kerd deye khot sarferaz/

wassu wodow khune khonokki moku/

خجالت نکشیدی که دراز کشیدی و خابیدی؟/

هرچه آدم روی تو نماز خاندند؟/

ارواح سگ مادرت را سرفراز کردی !!/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

حالا مسیمم زه تو فرک سرت/

تو سیچه جهل کرسی با چهشی ترت؟/

موز ما که دور دس میکنم جیگرت/

واسو ودو خونه خنکی مکو/

hala mosimam ze tu farke seret/

to siche jahl kersi ba chahshey teret?/

muz ma ke dowr das mikonom jigeret/

wassu wodow khune khonokki moku/

حالا مشتی هم توی سرت زدم/

تو چرا با جشمهای خیست قهر کرده ای؟/

خودت را با ادای گریه درآوردن لوس نکن که جگرت را به دور دست می پیچم/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

جهل میکنی مثل بُچا واوسی/

هیچ نمیگی شام وُ صدا واوسی/

ختسی شی خهکا نه گنا واوسی/

واسو ودو خونه خنکی مکو/

jahl mikoni mesle bocha wawosi/

hich nemigey sham wo seda wawosi/

khetsi shi khahka ne gena wawosi?/

wasssu wodow khune khonokki moku/

قهر میکنی مثل بچه ها شده ای/

هیچ حرفی با من نمیزنی و ساکت مانده ای/

بزیر خاکها خابیده ای مگر دیوانه شده ای؟/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

ماری وامینت شی چشت راساوه/

دندله میشیت تو گشت راساوه/

میت یه گزیم میده تشت راساوه/

واسو ودو خونه خنکی مکو/

mary waminet shi cheshet rasawe/

dandele mishit tu geshet rasawe/

mit ye gozim mide teshet rasawe/

wassu wodow khune khonokki moku/

ماری زیر چشمهایت را نیش میزند بلند شو/

هزارپا توی گوشت میرود بلند شو/

عقربی می آید و آتشت میزند بلند شو/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

خوت تک و تینا بوی دی ریم سیه !/

نصف شو اونجا بوی دی ریم سیه !/

کفتارا، گرگا بوی دی ریم سیه !/

واسو ودو خونه خنکی مکو/

khot teko teina buy dey rim siah/

nesfe show unja buy dey rim siah/

kaftara gorga buy dey rim siah/

wassu wodow khune khonokki moku/

خودت تک و تنها ای وای مادر رویم سیاه !/

نصف شب در آنجا ای وای مادر رویم سیاه !/

کفتارها، گرگها ای وای مادر رویم سیاه/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

حالا مو ویلون، حالا مو بیصحاب/

حالا مو بیکس، حالا خونه خراب/

میت دل تو ایکده میدیم عذاب؟/

واسو ودو خونه خنکی مکو/

hala mo weilun hala mo bissehab/

hala mo bikas hala khune kharab/

mit dele to ikkede midey ezab?/

wassu wodow khune khonokki moku/

حالا من ویلان و آواره، حالا من بدون صاحب/

حالا من بیکس، حالا خانه خراب/

دلت می آید اینهمه مرا آزار میدهی؟/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

روسوی بدنومی چه کارین دست؟/

غصه گدازت که دی بیکست/

ایهمه مدت هنیزا نی بست؟/

واسو ودو خونه خنکی مکو/

russuwey badnumi che karin deset?/

ghosse godazet ke deye bikeset/

iheme moddat heniza ni beset?/

wasssu wodow khune khonokki moku/

چه کاری بدست گرفته ای که موجب رسوایی و بدنامی شده/

مادرت را از غصه گداخته ای/

اینهمه مدت هنووز کافی ات نیست؟/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

خوت وُ خو اتزت که شی کار در بشی/

از جامر و درف و خشار دربشی/

مث خر دیزه ی که شی بار در بشی !!/

واسو ودو خونه خنکی مکو/

khot wo khow et zat ke shi kar dar beshi/

az jamero darfo kheshar dar beshi/

mes khere dizey ke shi bar dar beshi/

wassu wodow khune khonokki moku/

خودت را به خاب زدی که از زیر کار خودت را کنار بکشی/

از جارو و ظرف و آشغال خودت را کنار بکشی/

مانند الاغ سیاهی که از زیر بار فرار میکند !!/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

نصف شوی بر تو میوم دزکی/

سیچه جواوم نمیدی برمکی؟/

شی مو همه ش میکنی کپ لنجکی !/

واسو ودو خونه خنکی مکو/

nesfe showi ber to meyom dozzeki/

shche jowawom nemidey bormeki?/

shey mo hamash mikoni kap lonjeki !/

wassu wodow khune khonokki moku/

نیمه ی شب مخفیانه پیش تو می آیم/

چرا حتا با ابرویی پاسخم را نمیدهی؟/

همه اش لبت را برای من میگزی/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

اُم ندن اونجا سی تو بخچه ی لواس/

کاسه ای هم اُو کمی هم نو و ماس/

راساوه بی کاولیت بی خواص!/

واسو ودو خونه خنکی مکو/

om neden unja si to bokhchey lewas/

kase-ee ham ow kemi ham nu wo mas/

rasawe bi kawliate bi khowas/

wassu wodow khune khonokki moku/

برایت در آنجا بقچه ای لباس گذاشته ام/

کاسه ای هم آب و کمی هم نان و ماست گذاشته ام/

بلند شو ای نالایق بی خاصیت!/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

بیت میخونم سر تیر کاری بیو/

ایکده خوم می تو بُداری بیو/

پُراودن سطل خشاری بیو/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

beit mikhunom ser tire kary biow/

ikkede khowm mey tu bodary biow/

porraweden satle kheshary biow/

wassu wodow khune khonokki moku/

نفرینت میکنم سر تیر کاری بیا/

اینقدر در خابم می آیی در بیداری بیا/

سطل آشغالی پُر شده بیا/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

نندی حلالت نِوِشت شیر مو/

سیچه ایکد دس میگری دیر مو/

واوُسی هم زودی تو جون سیر مو؟!/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

nandi helalet neweshet shire mo/

siche ikad das migery dire mo?/

wawosi hem zudi to jun sire mo?!/

wassu wodow khune khonokki moku/

اگر نیامدی شیرم حلالت نباشد/

چرا اینقدر خودت را از من دور نگه میداری؟/

به همین زودی از من بیزار و جان سیر شده ای؟!/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

تال تال مینی مو سفیداوُدن/

خونه تو چهشام پُرِ دیداوُدن/

خوم دی بواتم نااُمیداودن/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

tal tale miney mo sefidawoden/

khune tu chahsham pore didawoden/

khowm di buwatam naomidawoden/

wassu wodow khune khonokki moku/

تار تار موی من سفید شده/

خانه جلوی چشمانم پُر از دود شده/

خاب دیدم پدرت هم نااُمید شده/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

واسو بیو دی گپمو میزنن/

می خنن و هی شپمو میزنن/

عدل حساوی شی تپمو میزنن/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

wassu biow dey gepemu mizenan/

mikhenano hey shepemu mizenan/

adl hesawi shey tepemu mizenan

wassu wodow khune khonokki moku/

بردار بیا مادر دارند حرفمان را میزنند/

به ما میخندند و از شادی دارند کف میزنند/

دقیقن انگار با چوب تنه ی درخت خرما ما را میزنند/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

گوشواری که بر حراجی ات خری/

نندی تا اُمشو مرونم تو گُِری/

گپ بزه نه گنگاوسی؟! نه کری؟!/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

gushwari ke ber heraji om khery/

nandi ta omshow merunom tu goeri

gap beze ne gongawosi?! ne keri?!/

wassu wodow khune khonokki moku/

گوشواری را که پیش حراجی خریدی/

اگر تا امشب نیامدی در چاله می اندازم/

حرف بزن مگر لال شده ای؟! مگر کری؟!/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

گردنت ایکد سیچه باراودن؟/

واسو بیو صحرا بهاراودن/

موکی گشته و گذاراودن/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

gardenet ikad siche barawoden?/

wassu biow sahra baharawoden/

mowkeye gashte wo gozarawoden/

wassu wodow khune khonokki moku/

چرا اینهمه غرور بیجا تو را گرفته؟/

بیا برگرد که صحرا بهار شده/

موقع گشت و گذار شده/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

خاک تو سرت هی ترشو می چینن/

زنبیل زنبیل سی خوشو می چینن/

هی تو "چم" و تو "دو چشو"  می چینن/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

khak tu seret hey toroshu michinan/

zanbil zanbil si khoshu michinan/

hey tu chemo tu do cheshu michinan/

wassu wodow khune khonokki moku/

خاک توی سرت دارند ترشو"نوعی گیاه خودروی خوردنی" می چینند/

زنبیل زنبیل برای خودشان می چینند/

دارند از توی "چم" و  "دوچشو" می چینند/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

پام دیگه معنیم نمیکوت رمبسم/

گاولکن کار مو آخ بیکسم/

شوم نمیشام عدل هوختم ری دسم/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

pam dige manim nemikut rombesom/

gaweleken kare mo akh bi kesom/

showm nemishan adl hukhetom ri desom/

wassu wodow khune khonokki moku/

پایم دیگر به من کمک نمیکند(نمی توانم راه بروم) ویران شده ام/

کارم شده چهار دست و پا راه رفتن، آخ که کسی را ندارم/

شب نمی توانم درست بر روی دستم بخابم/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/

گهپی آخر موت اِشت یا که نه؟/

عدلکو وازت که چشت یا که نه؟/

مشنه صدام هر دو گشت یا که نه؟/

واسو ودو خونه خُنُکی مکو/

gahpeye akher moteshet ya ke na?/

adleku wazet ke cheshet ya ke na?/

mashne sedam har do geshet ya ke na?/

wassu wodow khune khonokki moku/

آخرین حرفهای مرا شنیدی یا که نه؟/

چشمهایت را درست باز کردی یا که نه؟/

هر دو گوشت صدایم را میشنود یا که نه؟/

بیا برگرد به خانه و خودت را لوس نکن/